Grundläggande information
Tillverkare | Italeri |
Produktkod | ita7026 |
Vikt: | 0.09 kg |
Ean: | 8001283070263 |
Skala | 1:72 |
Tillagd i katalogen: | 30.10.2004 |
Tags | FlaK-38 PaK-35 PaK-40 |
3,7 cm PaK 36 (Panzerabwehrkanone 36) to niemiecka armata przeciwpancerna kalibru 37 mm. Opracowana w 1936r. zadebiutowa³a bojowo w czasie hiszpanskiej wojny domowej. Jako 3,7 cm KwK 36 L45 stanowi³a tak¿e uzbrojenie wczesnych modeli czo³u PzKpfw III i innych pojazdów niemieckich. Pocisk wystrzelony z PaK 36 mia³ z odleg³o¶ci 500 m przebijalno¶æ pancerza ok. 30 mm (przy k±cie nachylenia pancerza 30°). Ju¿ w 1940r. w obliczu wzrastaj±cej grubo¶ci pancerzy czo³gów sta³a siê praktycznie bezu¿yteczna, a w czasie operacji Fall Gelb nie by³a w stanie przebiæ pancerzy takich czo³gów jak Matilda Mk II, Char B1 czy Somua S-35. Pomimo tego nadal s³u¿y³a w armii niemieckiej a¿ do czasu ataku na ZSRR kiedy okaza³a siê ca³kowicie bezsilna wobec czo³gów T-34. Zyska³a wtedy przezwisko "Anklopf" - "ko³atka". Zosta³a zast±piona armat± 5 cm PaK 38. Dzia³o przeciwpancerne PaK 36 by³o jednym z najczê¶ciej u¿ywanych i najpopularniejszych dzia³ przeciwpancernych z okresu przed II wojn± ¶wiatow±. Nieco zmieniona wersja by³± produkowana w Japonii jako 37 mm Type 97, wersje eksportowe produkowano do W³och (cannone contracarro da 37/45) oraz Holandii (37-mm Rheinmetall), a tak¿e do Zwi±zku Radzieckiego (1-K). Stanowi³a tak¿e punkt wyj¶cia dla innych armat przeciwpancernych kalibru 37 mm i 45 mm. 7,5 cm PaK 40 (Panzerabwehrkanone 40, przeciwpancerne model 40) to niemiecka armata przeciwpancerna kalibru 75 mm opracowana w latach 1939-1941 i u¿ywana przez armiê niemieck± w okresie II wojny swiatowej. Prace projektowe nad now± armat± przeciwpancern± 75 mm rozpoczê³y siê ju¿ w roku 1939, ale dopiero po inwazji na ZSRR w 1941r. i pierwszych starciach z dobrze opancerzonymi czolgami T-34 i KV zwiêkszono tempo prac projektowych. Pierwsze dzia³a tego typu dostarczono do jednostek bojowych pod koniec 1941, a do 1943r. stanowi³y one wiêkszo¶æ niemieckiej artylerii przeciwpancernej. Armata PaK 40 by³a standardowym niemieckim dzia³em przeciwpancernym do koñca wojny. By³a u¿ywana tak¿e przez inne panstwa Osi, a zdobyczne egzemplarze wesz³y na uzbrojenie Armii Czerwonej. Po wojnie s³u¿y³y w armiach Albanii, Bulgarii, Czechoslowacji, Finlandii, Rumunii i Wegier. £±cznie wyprodukowano oko³o 23 000 sztuk tej broni, a dodatkowo wyprodukowano oko³o 6000 egzemplarzy stanowi±cych uzbrojenie niemieckich niszczycieli czolgow. Armata PaK 40 stanowi³a skuteczn± broñ przeciwpancern± a¿ do koñca wojny i by³a w stanie zniszczyæ ka¿dy czo³g aliancki za wyj±tkiem ciê¿ko opancerzonych IS-2 i M26 Pershing. Jedyn± powa¿niejsz± wad± PaK 40 by³ znaczny ciê¿ar w³asny, co wymusza³o u¿ywanie do transportu dzia³a ciagnika artyleryjskiego, szczególnie na miêkkim gruncie. PaK 40 wystrzeliwa³ pociski o masie od 3,18 do 6,8 kg. Przebijalno¶æ pancerza (0° pochylenia z 500 m) zale¿a³a od rodzaju pocisku i wynosila: 132 mm z amunicja AP; 154 mm z amunicja podkalibrowa i 90 mm z amunicja kumulacyjna. Zasieg przy ostrzale bezposrednim to ok. 1800 m a szybkostrzelnosc 14 strzalow na minute. 2 cm Fliegerabwehrkanone 38 to niemieckie holowane, automatyczne dzia³ko przeciwlotnicze kalibru 20 mm. Armata FlaK 38 powsta³a w zak³adach Mauser poprzez przekonstruowanie starszej armaty FlaK 30. Podstawowym zadaniem konstruktorów uda³o siê zwiêkszyæ szybkostrzelno¶æ teoretyczn± z 280 do 420 strz/min., a tak¿e poprawiæ niezawodno¶æ dzia³a. Dalsze zwiêkszanie szybkostrzelno¶ci by³o niemo¿liwe poniewa¿ armaty FlaK 30 i FlaK 38 by³y zasilane z 20 nabojowych magazynków pude³kowych. Armata FlaK 38 znalaz³a siê na uzbrojeniu wojsk niemieckich pod koniec 1940r. Dzia³ania bojowe wykaza³y ¿e zwiêkszenie szybkostrzelno¶ci zwiêkszy³o skuteczno¶æ dzia³ek kalibru 20 mm, ale nadal jest ona niezbyt wysoka. Pociski kalibru 20 mm zawiera³y zbyt ma³o materia³u wybuchowego, aby pojedyncze trafienia by³y w stanie powa¿nie uszkodziæ samolot. Dlatego za konieczne uznano dalsze zwiêkszanie szybkostrzelno¶ci. Osi±gniêto to poprzez budowê poczwórnie sprzê¿onej armaty 2 cm FlaK 38. Flak 38 poza wersj± holowana by³ u¿ywany tak¿e jako uzbrojenie dzia³ samobie¿nych Flakpanzer I i Flakpanzer 38(t). Sta³ siê tak¿e podstaw± do budowy przeznaczonego dla piechoty gorskiej dzia³a przeciwlotniczego 2 cm Geb.FlaK 38. Armata FlaK 38 by³a broni± automatyczn± zasilan± nabojem zespolowym 20 x 139 mm. £o¿e ko³owe, do strzelania osadzane na trzech podno¶nikach ¶rubowych. Celownik mechaniczny.
Flak 38 är en tysk bogserad 20 mm automatisk luftvärnspistol från andra världskriget. De första prototyperna av handlingen skapades 1938, och serieproduktionen började strax efter. Det maximala vertikala avståndet var 3 700 m, och projektilens initiala hastighet var 900 m/s. Den teoretiska eldhastigheten var upp till 420 skott per minut.
Flak 38 utvecklades av företaget Mauser som en långtgående modifiering av kanonen Flak 30. Först och främst ökades den teoretiska eldhastigheten i den nya kanonen och den allmänna mekaniska strukturen förbättrades. Detta förbättrade parametrarna för vapnet, men som framgår av stridsoperationerna 1940-1941 hade Flak 38 fortfarande för lite eldkraft, vilket man beslutade att öka genom att skapa en fyrdubbel kanon - det är så 2 cm Flakvierling 38 Båda versionerna av kanonen användes massivt av Wehrmachts pågående andra världskriget 1940-1945. De fungerade också som en beväpning för flera fordon, inklusive: Flakpanzer 38 (t), Mobelwagen och Wirbelwind.
Tysk pansarvärnspistol 7,5 cm Pak 40 (7,5 cm Panzerabwehrkanone 40) från andra världskriget. Arbetet med denna kanon utfördes 1939-1941 av Krupp och Rheinmetall. En betydande acceleration av forskningsarbete ägde rum efter starten av Operation Barbarossa och mötet av tyska pansarenheter av KW-1 och T-34 stridsvagnar. Pak 40-kanonen introducerades i linjeenheter från slutet av 1941. Tack vare sina höga parametrar blev den den viktigaste tyska pansarvärnspistolen fram till slutet av kriget. Den kunde delta i eldstrid med alla sovjetiska och allierade stridsvagnar tills fordon som IS-2, M26 Pershing och Centurion dök upp. Under perioden 1941-1945 tillverkades över 29 000 av dessa vapen (inklusive kanoner installerade på stridsvagnsförstörare). Dess främsta nackdel var dess relativt höga vikt, vilket krävde användningen av en artilleritraktor för dess transport. På grund av det breda utbudet av ammunition den kunde avfyra användes den ofta som fältkanon. Projektilvikterna varierade från 4,1 kg till 6,8 kg. Tekniska data: kaliber: 75 mm, vikt: 1425 kg, initial hastighet: 930 m/s (underkaliber skal), eldhastighet: 14 skott/min. Efter kriget användes Pak 40-pistolen i arméer av bl.a. Albanien, Bulgarien, Tjeckoslovakien, Finland, Rumänien och Ungern.
Fel i beskrivning? Rapportera ett problem
...